40 yaşında yüksek lisans!
Aralarında bana "teyze" diyen çıkar mı acaba?
Belki "abla"...
İzin veremem hayır, hayır, buna izin veremem.
Aralarında dedikodu yapacaklar belki.
Ne işi var la bu kocakarının burada?
Ben de cevap veririm:
"Size ne la? Aklımla başım arasındaki mesafe uzundu. Yeni kavuştular birbirlerine.
Hesap mı vereceğiz bu yaştan sonra? Dağılın!
Büyüklerinize saygı gösterin. Çarparım.
Derslerde de öyle her lafa karışmayın.
Büyüklerin sözünü dinleyin. Onlar ne derse doğrudur.
Öyle ders arası çay kahve falan getirin, hürmet edin!
Gerekirse ders notlarınızı paylaşın. Projelerde falan yardımınızı esirgemeyin...
Ben de size yardımcı olurum uslu olursanız.
Yolumun üstündeyse (ama saaaaaadece yolumun üstündeyse) ders çıkışı eve bırakırım mesela...
Yaşlı kemiklerimi yormayın daha fazla! İşten çıktım yorgunum. Daha eve gidip ev hanımlığı olarak yemek, okul çocukluğu olarak ders, iş kadınlığı olarak ütü, oje gibi hazırlıklar yapacağım."
Heyecanlı değilim, hayır.
Ürkmüyorum zibidilerden!
Şaka la, şaka!!! Şaka diye yazdım.
Batırdım.
