YA BUGÜN SON GÜNSE?

"Gel de birbirimizin kadrini bilelim,
Çünkü ansızın öleceğiz, ayrılacağız birbirimizden."
MEVLANA


Mevlana'nın hangi sözü üzerinden düşünmeden geçilebilir ki?
Bu sözü okuduğum andan itibaren etkisi altındayım. Ya bugün son günse?

Kalbini kırdıklarımı düşündüm...
Çok kişi tutmadılar.
En çok annemin kalbini kırıyorum, herkes gibi... Anneler ne için?
Bazen yeğenlerimin kalbini kırıyorum, o da yanlış davrandıklarında, doğruyu göstermek için.
Doğruyu göstermenin başka yolları da var tabi ki, ama ben beceremiyorum. Sevdiklerimin yanlışlarına olabildiğince tahammülsüzüm. En zehirli sözler, en kırıcı kelimeler farketmeden çıkıyor berbat ağızımdan. (Sesi büzüşesice...)
Ablamın kalbini kırıyorum, çok yemek yiyip hala şişmanlamakta olduğu için.
Şunu farkettim: Ben çok sevdiğim insanların kalbini kırıyorum. Niyetim iyi, hatta çok iyi ve çok saf. Ama tarzım berbat, ham... Tutamıyorum kendimi, yardıma ihtiyacım var bu konuda... Onlar da alıştılar aslında. O kadar alıştılar ki, söyleme tarzımı değil, söylediklerimi ve niyetimi dikkate alıyorlar. Yani benim düzelmem gerekiyorken, onlar beni düzeltiyor...
Ne yapayım, seviyorum sizi... Yanlış yapmanıza tahammül edemiyorum.

Başka da kimsenin kalbini kırmadım -sanırım-.
Benim gözümde, bu tarzımla, kalbini kırmaya değer insan yok etrafımda...

Ya benim kalbimi kıranlar? Onlar da çok değil... Kalbimi kırmaya çalışan çok, ama başaranlar tüm hayatım boyunca bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar az... ('Hayatımın bir dakikasını bile üzüntüyle geçirmeme değecek insan mı, değil mi' ölçüsü üzerinden gitmeye başladığımdan beri)
Ya bugün son günse?
Affettim sizi... Niyetiniz kötü de olsa affettim.
Sizler, benim kalbimi kırabilmeye değer gördüğüm insanlarsınız... Demek ki hala yeriniz var kalbimde. Belki hacminiz değişti, o kadar.
Affettim sizi keratalar...

Bir de küstüklerimi düşünüyorum... Düşününce buluyorum ki, ben kimseye küsmüyorum. Sadece artık o insanları hayatımın bir yerine yerleştiremediğim için, görüşmüyorum, bu kadar basit... Kavga yok, kalp kırma yok.

Daha düşünecek çok şey var bu konuda.
Ya bugün son günse?
Pişmanlıklar, ayrılıklar, değenler, değmeyenler, unutulanlar, kırılmayı hakedenler, vefasızlık ettiklerim, farkında olmadan kalbini kırdıklarım ve hala farkına varamadıklarım...

Kötüleri Allah'a, iyileri kalbime havale ediyorum...